Fietstocht door het Gulpdal

Tja, zo heet het hier nu eenmaal,  het Gulpdal. Ik zou de naam "Het Gulpenerdal" eraan gegeven hebben, maar vrees dat het daar niet echt anders van wordt. Het bier hier smaak prima trouwens.

Eindelijk heeft Josita haar daalangst met de fiets overwonnen. Het klimmen met de fiets, daar heeft ze geen probleem mee. Heerlijk trappen met elektrische ondersteuning. Maar naar beneden is het een heel ander verhaal. Ik ben eerst rustig naast haar blijven rijden en vertelt hoe ze moet inschatten en op tijd moet afremmen. Er waren  bulten en bochten genoeg om dit te oefenen. Na een uurtje fietsen was het al geen probleem meer. Gelukkig, want dan kunnen we hier meer gaan fietsen de komende dagen. Knap van Josita om door te zetten. Van Slenaken omhoog de Loorberg op naar de camping is wel een  klim van 5,3 %. Een geliefde klim bij menig wielrenner. In het laagste verzet kon ik steeds de trappers rond krijgen, let wel puur natuur, zonder elektrische ondersteuning. Boven op die bult moest ik eerst wel ff bijkomen. Ik krijg wel steeds meer respect voor de fietsers die naar Rome en zo fietsen en helemaal voor hen de drie keer tegen de Mont Ventoux omhoog gaan of de Alpe d'Huez doen met de nodige hitte erbij. Petje diep af met een Koninklijke buiging. 

Na 2,5 uur trappen, genieten van de omgeving in de zomerse zon waren we vóór het heetst van de dag weer op de camping. Achter de caravan onder een dikke boom is het zeer schaduwrijk en koel met een zacht briesje erbij. Lekker installeren in de stoel, voetjes omhoog en genieten van de enorme rust in het Gulpdal.

Vandaag 1 juli is voor ons een speciale dag. We zijn 44 jaar geleden voor de wet getrouwd. Met elkaar en met jullie toosten we op deze mijlpaal.